Baris KURU1, Mustafa SEVER1, Ersin AKSAY1, Tarik DOGAN1, Necmiye YALCIN1, Ezgi SEKER EREN1, Fusun USTUNER2

1Department of Emergency Medicine, Tepecik Training and Research Hospital, Izmir
2Department of Biochemistry, Tepecik Training and Research Hospital, Izmir

Anahtar Kelimeler: Diyabetik ketoasidoz; hidroksibütirat; ketozis

Özet

Amaç

Diyabetik keto asidoz tanısında idrar ketonu (asetoasetat) yerine kan ketonu (beta-hidroksibütirat) ölçümü önerilmektedir. İdrar ketonu bakılması zahmetli, zaman alıcı ve yanlış yorumlara yol açabilen bir testtir. Acil servislerde kan ketonu ile ilgili yapılan çalışmalar sınırlıdır. Bu çalışmadaki amacımız serum glikoz düzeyi ≥150 mg/dl tespit edilen hastalarda idrar ketonu ile kapiller kanda keton varlığını karşılaştırmaktır.

Gereç ve Yöntem

İleriye yönelik kesitsel çalışmada, acil serviste serum glikoz düzeyi 150 mg/dL ve üzerinde olan hastaların parmak ucu kan beta-hidroksibütirat, venöz kan gazı ve idrar ketonu ölçümü yapıldı.

Bulgular

Bu çalışmaya toplam 265 hasta dâhil edildi. Hastaların yaş ortalaması 62.4±14.9 yıl, %65.7'si kadındı. İdrar ketonu negatif olan 221 hastanın 29'unda (%13.1) parmak ucundan kan ketonu pozitif olarak saptandı. Bu hastaların üçü ağır, altısı orta düzeyli, 20'si hafif düzeyli ketonemikti. Olguların kapiller kan keton düzeyleri ortalaması 0.524±0.9 mmol/L (min.: 0 mmol/L, maks.: 6.7 mmol/L) tespit edildi.

Sonuç

Acil servise başvuran ve kan glikoz değeri 150 mg/dL üzerindeki hastalar içinde, idrar keton ölçümü yerine kapiller kan keton ölçümünün kullanılması hastaların yönetiminde önemli değişikliğe yol açabilir.