112 Ambulans Hekimlerinin Oksijen Tedavisi ile ilgili Bilgi Düzeyleri
Mustafa Serinken1, Serkan Şener2, ibrahim Türkçüer1, Mustafa Yorgancı3, Fatma Evyapan4, Mustafa K. Keysan1
1Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, Denizli
2Acıbadem Bursa Hastanesi, Bursa
3Denizli İl Sağlık Müdürlüğü, Denizli
4Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, Denizli
Özet
Giriş: Hastane öncesi 112 acil sağlık hizmetleri ambulanslarında çalışıp hipoksemik hastalarla uğraşan hekimler için oksijen tedavisi, özellikle çocuk hastalarda olmak üzere akciğer kaynaklı olan ve olmayan bir çok kritik hastalık için vazgeçilmezdir. Bu çalışmada, Denizli acil sağlık hizmetleri ambulanslarında çalışan hekimlerin oksijen tedavisi bilgi düzeyleri değerlendirildi.
Gereç ve Yöntem: Denizli il Sağlık Müdürlüğü 112 ambulanslarında görev yapan pratisyen hekimlerle yüz yüze görüşüldü ve 20 soruluk anket formunu doldurmaları istendi.
Bulgular: Kırk iki hekimden 39’u (%92.8) çalışmaya katılmaya onay verip anket sorularını yanıtladılar. Mezuniyet sonrası oksijen tedavisi ile ilgili eğitim almayanların sayısı 32 (%82) idi. Hekimlerin sadece %25.6’sı (n=10) oksijen tedavisinin sürekli uygulanan bir tedavi olduğunu savundu. Katılımcıların %89.7’si (n=35) solunum arresti olguya en yüksek miktarda oksijen başlamayı doğru buldu. Kardiyak kökenli göğüs ağrılı tüm hastalara oksijen tedavisi başlamanın doğru olduğunu belirten hekimlerin oranı %95.8 (n=37) bulundu. Oksijen tedavisi için kullanılan aparatların tanınma oranları ‘non-rebreather’ maske için %82.0 (n=32), ventüri maskesi için %64.1 (n=25) olarak belirlendi.
Sonuç: Denizli 112 ambulans hekimlerinde gerçekleştirilen bu çalışma tüm Türkiye’deki 112 ambulans hekimlerinin oksijen bilgi düzeylerini yansıtmasa da, genel olarak bilgi düzeylerinin eksik olduğu ve bu eksikliklerin hizmet öncesi ve hizmet içi eğitimlerle giderilmesi gerektiği kanısındayız