Unilateral Üreteral Obstrüksiyonu Olan Sıçan Böbreği Üzerine Diklofenak Sodyumun Akut Etkilerinin Araştırılması

Mustafa Yıldız; Murat Pekdemir; Nusret Akpolat; Polat Durukan; Dilara Seçkin; Hüseyin Çeliker; Cemil Kavalcı; Ali Rahman

Mustafa Yıldız¹, Murat Pekdemir², Nusret Akpolat³, Polat Durukan⁴, Dilara Seçkin⁵, Hüseyin Çeliker⁶, Cemil Kavalcı⁷, Ali Rahman⁸

¹Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi,acil Tıp Anabilim Dalı
²Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, Kocaeli
³Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi,patoloji Anabilim Dalı
⁴Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, Kayseri
⁵Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi,biyokimya Ve Klinik Biyokimya Anabilim Dalı
⁶Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Nefroloji Bilim Dalı
⁷Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, Edirne
⁸Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kalp Ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı, Elazığ

Özet

Giriş: Obstrüktif üropati, böbrekten mesaneye kadar olan yapılarda idrar akımındaki obstrüksiyon durumudur. Acil servislerde renal kolikli hastalarda karşılaşılan bir durumdur. Non-steroid antienşamatuvar ilaçlardan diklofenak sodyum tedavide sık olarak kullanılmaktadır. Bu çalışma diklofenak sodyumun unilateral üreteral obstrüksüyonlu böbrek üzerine olan akut etkilerini araştırmak amacıyla yapıldı.
Gereç ve Yöntem: Çalışma Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Deneysel Araştırma Merkezinde yapıldı. Wistar cinsi dişi sıçanlar kontrol (I), sham (II), dikolofenak (DS) (III), unilateral üreteral obstrüksiyon (UUO) (IV) ve UUO+DS (V) gruplarına ayrıldı. Ketamin (5 mg/kg) ve ksilazin (5 mg/kg) ile anestezi sağlandı. II., IV. ve V. gruplarda batın orta hat insizyonuyla açıldı ve IV. ve V. gruplarda üreterler tek taraşı olarak bağlandı. DS, III., IV. ve V. gruplara 1 mg olarak olarak uygulandı. Bütün gruplarda beş saat sonra böbrekler sakrifiye edildi. Biyokimyasal ve patolojik inceleme için kan ve doku örneği alındı.
Bulgular: Patolojik incelemede nötrofil (p<0,01), lenfosit (p<0,01), makrofaj infiltrasy onu (p<0,01) ve proks imal tubüler dil at a syon (p<0,01) açısından gruplarda anlamlı farklılıklar bulundu. Özellikle UUO grubunda hücreler artarken, UUO+DS grubunda infiltr asyon azalmış olarak bulundu. Biyokimyasal analizde, plazma PGE2 (p<0,01) ve TXA2 (p<0,01) düzeylerinde gruplar arası fark belirlendi. Kontrol grubuyla UUO+DS karşılaştırmasında UUO+DS grubunda plazma PGE2 (p<0,01) ve TXA2 (p<0,01) değerleri anlamlı olarak azalmış bulundu.
Sonuç: UUO’lu sıçanlarda ilk beş saatte DS özellikle enşamasyon ve tubüler dilatasyon üzerine azaltıcı etki yaparken, doku düzeyindeki etkileri açısından olumlu veya olumsuz net bir etki belirlenememiştir.