Erhan DÜZENLİ, Mustafa SEVER, Ersin AKSAY

Tepecik Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Acil Tıp Kliniği, İzmir, Türkiye

Anahtar Kelimeler: acil tıp uzmanı, acil servis, asistan eğitimi; benzetim laboratuarı; mekanik ventilasyon

Özet

Giriş: Ciddi solunum sıkıntısı ve mekanik ventilasyon uygulama ihtiyacı olan hastaların acil servis başvuru sıklığı her geçen gün artmaktadır. Amacımız, Türkiye’deki acil tıp uzmanlarının mekanik ventilasyon yönetimi beceri algı düzeylerini ve acil servislerin mekanik ventilasyon konusunda altyapı durumunu tespit etmektir.
Gereç ve yöntem: Türkiye’deki tüm acil tıp uzmanlarına yönelik bir anket uygulandı. Çalışma amacına yönelik anket formu içeriği, 4 ana başlıktan oluşturuldu. (1) Sosyo-demografik özellikler, (2) Acil servisteki personel ve teknik alt yapı durumu (3) Acil Tıp Eğitim Programı (ATEP) ve mezuniyet sonrası eğitimler, (4) Çözüm önerileri. Algı düzeyleri 10 cm’lik Görsel Analog Skala ile değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya 400 acil tıp uzmanı katıldı (geri dönüş oranı = %70,5). Acil tıp uzmanlarının bulundukları kurumların, personel ve teknik altyapılarının mekanik ventilasyon yönetimi için yeterli olup olmadığına dair algı düzeylerinin ortalamaları, sırasıyla 3,2±2,4 cm ve 3,4±2,4 cm tespit edildi. Katılımcıların %75,5’inin acil tıp eğitim programı süresince mekanik ventilasyon yönetimi konusunda hiç eğitim almadıkları saptandı. Acil tıp eğitim programı süresince mekanik ventilasyon uygulama sayısı yeterliliği algı düzeyleri ortalama değeri 4,6±2,2 cm, mekanik ventilasyon yönetimi konusunda bilgi ve beceri algı düzeyleri ortalama değeri 5,4±2 cm olarak saptandı.
Acil tıp uzmanlarının mekanik ventilasyon süresince, %29,5’inin sedatif, %30,2’sinin paralizan ajanlardan herhangi birini kullanmadığı saptandı. Sıklıkla sedasyon için midazolam (%30,7), analjezi için fentanyl (%50,7) ve nöromüsküler bloker olarak ise vekuronyum (%27) kullandıkları saptandı. Katılımcıların formal mekanik ventilasyon yönetimi eğitimiyle ilgili en sık öngördüğü sorun teorik ve girişimsel beceriler eğitiminin standart olmamasıydı.
Sonuç: Acil tıp uzmanlarının mekanik ventilasyon yönetimi konusunda beceri algı düzeyleri düşüktür. Acil serviste yoğun bakım ünitesi bulunması veya klinik şefinin acil tıp kökenli bir yönetici olması, acil tıp eğitim programı alan hekimlerin mekanik ventilasyon yönetimi konusunda başarı algılarını artırmaktadır. Mekanik ventilasyon konusunda acil servislerin altyapıları ve acil tıp eğitim programlarındaki mekanik ventilasyon yönetimi eğitimlerinin her ikisinin de acil tıp uzmanlarınca yetersiz bulunduğu tespit edildi.